Schrijversbijeenkomsten

Jaarprogramma seizoen 2019 – 2020

Alexander Münninghoff©Willy Slingerland

Alexander Münninghoff te gast in Odapark

Onze volgende gast in het Theehuis is Alexander Münninghoff. Op zondagmorgen 24 november a.s. om 11.00 komt de schrijver van de prachtig geschreven familieroman De Stamhouder ons hierover vertellen.

Over Alexander Münninghoff

Alexander Münninghoff is geboren op 13 april 1944 in Posen (tegenwoordig Poznan in Polen). Na het gymnasium in Den Haag studeert hij Slavische Taal- en Letterkunde te Leiden. Hij voltooit –na zijn pensionering- deze studie in 2006 aan de Universiteit van Amsterdam.

Al vanaf 1966 is hij werkzaam in de journalistiek, aanvankelijk als freelancer voor o.m. NRC, Haagse Post en Intermediair. Vanaf 1974 tot aan zijn pensionering is hij in vaste dienst bij de Sijthoff Pers (Haagsche Courant).

In 1983 is hij de winnaar van de Prijs voor de Dagbladjournalistiek van de NDP met een serie over Turkije. Hij was lange tijd correspondent in de Sovjet-Unie. Zijn bevindingen hier zijn beschreven in Tropenjaren in Moskou (1991). Als oorlogsverslaggever was hij te vinden in o.a. Iran, Irak, Libanon, Cambodja, El Salvador, Kroatië. Naast zijn werk als wereldjournalist is hij een verdienstelijk schaker en heeft hij boeken over bekende schakers geschreven.

Na zijn pensionering ging hij vanaf 2002 geregeld op pad als reisleider in Rusland en Oekraïne (cruises over de Wolga en de Dnjepr), de Baltische staten, Georgië en Armenië. Al met al een veelbewogen leven, waarin hij veel levenservaring heeft opgedaan.

De stamhouder

In 2014 komt De stamhouder. Een familiekroniek uit. In dit boek vertelt Münninghoff over zijn familie. Zijn grootvader was een succesvol zakenman, die zich voor de Tweede Wereldoorlog in Letland vestigde en daar een fortuin verdiende. Hij trouwde er met een Russische vrouw en kreeg vier kinderen. Voordat de Russen Letland binnenvielen ontvluchtte de familie Letland en betrokken zij een huis in Voorburg. De vader van Alexander Münninghoff had toen al menig conflict met zijn vader uitgevochten. Hij heette Frans en werd voor de oorlog naar een school in Nederland gestuurd. Frans voelde zich alles behalve Nederlander en werd in de jaren dertig gegrepen door de Nazi-ideologie, wat hem zelfs ertoe bracht om zich bij de Waffen-SS aan te melden om de Sovjets te bevechten. Drie jaar was hij aan het Oostfront

Tijdens de oorlog trouwde hij met Wera, die hij kende uit Letland. In 1944 werd Alexander geboren in Posen, het huidige Poznan. Een jaar later moesten moeder en zoon uitwijken naar Nederland. De vader was spoorloos.

In De Stamhouder vertelt Münninghoff deze geschiedenis tot in detail. Een hele reeks familieleden komt voorbij: de oma, de broers van zijn vader, de tweede vrouw van zijn vader en allerlei andere aanverwanten. Het leven van Alexander en zijn familieleden leest als een spannend verhaal. Is het allemaal echt gebeurd ? Heeft de schrijver zijn fantasie erop los gelaten ?

Eigenlijk is dat allemaal niet van belang, het is een kroniek over gewone en ongewone mensen met menselijke, mooie en minder mooie eigenschappen in een explosieve samenleving. Een boeiend boek, dat dan ook in 2015 de Libris Geschiedenisprijs kreeg.

Interview

Alexander Münninghoff wordt door Victor Elfring geïnterviewd.

Tijdens de pauze is Boekhandel Roojboek aanwezig met de boekverkoop in de foyer en zal Alexander Münninghoff zijn boeken signeren. De boeken kunnen ook voorafgaand bij Roojboek gekocht worden om die op deze morgen te laten signeren.

Zondag 24 november 2019, Theehuis, Odapark, Merseloseweg 117 aanvang 11.00 uur

Entree: € 12,50. Seizoenpashouders hebben vrij entree.

Josien.waar.ben.jij.nu

In 2019 publiceert André Leijssen, bestuurslid van Literair Café Venray en vader van Josien de dichtbundel Josien.waarbenjij.nu. In 46 gedichten en drie hoofdstukken, vat André zijn leven met zijn dochter Josien op een heel persoonlijke en authentieke wijze in woorden. Josien sterft, net 35 jaar geworden, op 18 mei 2016 aan de gevolgen van kanker. Het thema van deze morgen is het overleden kind in de literatuur.

Zondag 16 februari 2020
Theehuis, Odapark, Merseloseweg 117 te Venray

Franca Treur©Ilja Keizer

Franca Treur te gast in Odapark

Franca Treur (1979) is geboren en opgegroeid in Zeeland. Ze is schrijfster en journaliste. Ze studeert Nederlands en literatuurwetenschap in Leiden. Als schrijfster maakt ze in 2009 een magistraal debuut met haar roman Dorsvloer vol confetti . Ze wint hiermee de Selexyz Debuutprijs, de Jan Bruijns-prijs en wordt genomineerd voor onder meer de NS Publieksprijs en de Anton Wachterprijs. Dorsvloer vol confetti wordt in 2014 verfilmd. Een aantal boeken later publiceert ze in 2017 de psychologische roman Hoor nu mijn stem. Ook in dit boek gaat ze terug naar haar jeugd en het traditionele keurslijf waar ze is geboren en opgegroeid.

Zondag 15 maart 2020, 11.00 uur
Theehuis, Odapark, Merseloseweg 117 te Venray

Hanneke Hendrix©Lieke Romeijn

Hanneke Hendrix te gast in het Odapark

Hanneke Hendrix (Tegelen, 4 april 1980) is een Nederlandse schrijfster, hoorspelmaker en maakt podcasts. Ze studeert Writing for Performance aan de HKU en Wijsbegeerte aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Haar debuutroman De verjaardagen (2012) wordt genomineerd voor o.a. de Academica Literatuurprijs 2013. In 2015 krijgt zij de Cultuur Stimuleringsprijs Stad Nijmegen 2014.

Hendrix schrijft voor NRC Handelsbladen en geeft les aan de opleiding Creative Writing op de Arnhemse Kunstacademie en de Schrijversvakschool. In 2018 verschijnt haar roman Aswoensdag. In dit boek vertelt ze over Marit die gedwongen wordt terug te keren naar haar Limburgse geboortedorp om daar voor haar moeder met alzheimer te gaan zorgen.

Zondag 17 mei 2020, 11.00 uur
Theehuis, Odapark, Merseloseweg 117 te Venray

Marente de Moor te gast in het Odapark

Marente de Moor opent op zondagmorgen 29 september het nieuwe literaire seizoen van Literair Café Venray. De Moor (in 1972 in Den Haag geboren) groeide op in een kunstzinnig milieu. Haar vader Heppe de Moor was beeldend kunstenaar, haar moeder Margriet, schrijfster van romans en verhalen.

Rusland heeft Marente de Moor altijd gefascineerd. Op haar achttiende vertrekt zij naar Rusland om deel te nemen aan een communistisch jeugdkamp. Zij studeert Slavische Taal- en Letterkunde in Amsterdam en vertrekt vervolgens weer tot 2001 naar Rusland. In Sint-Petersburg studeert zij aan de theaterschool, werkt ze als verslaggeefster aan een tv-realityprogramma over misdaad en schrijft ze artikelen en columns. De columns worden in 1999 in haar eerste boek, Petersburgse vertellingen gebundeld.

Terug in Nederland werkt ze als redacteur voor HP/De Tijd. In 2007 verschijnt haar debuutroman “De overtreder”, over Russen in Amsterdam, die in 2010 door de Suhrkamp Verlag in het Duits wordt uitgebracht onder de titel Amsterdam und zurück. Vanaf 2009 is Marente de Moor columniste voor Vrij Nederland. In 2010 verschijnt haar tweede roman, De Nederlandse maagd, over Janna, een jonge Nederlandse schermster, die in de zomer van 1936 door haar vader op de trein wordt gezet om in de leer te gaan bij zijn oude vriend, maître Egon von Böttiche. Voor deze roman, in het Duits getiteld “Die Niederländische Frau” (2011) krijgt zij in 2011 respectievelijk de AKO-Literatuurprijs en in 2014 De European Union Prize for Literature. Haar derde roman, “Roundhay, tuinscène”, staat in 2014 op de shortlist van de Libris Literatuurprijs. Deze roman gaat over Louis Le Prince (1842), die lang voordat Edison en Lumiére met bewegende beelden kwamen, het filmpje ‘Roundhay Garden Scène’ maakte. Le Prince nam op 16 september 1890 de trein van Dijon naar Parijs, waarna nooit meer iets van hem werd vernomen. De Moors verhalenbundel “Gezellige verhalen” wordt in 2016 bekroond met de J.M.A. Biesheuvelprijs.

Marente de Moor zal tijdens de schrijversbijeenkomst in het Theehuis van het Odapark met name vertellen over haar vierde roman “Foon” (2018). Hierin vertelt zij, dit via allerlei omwegen, de tragische geschiedenis van ‘dat ene jaar, waarin alles anders werd’. Nadja woont met Lev, haar twintig jaar oudere leermeester, op wie zij als studente verliefd wordt, ver weg van de bewoonde wereld in de Russische bossen. Daar leiden zij als zoölogen jarenlang een berenopvang. Nu beiden oud zijn, staan de gebouwen leeg, zijn de mensen uit de buurt weggetrokken en zijn beiden op elkaar aangewezen. Lev’s geheugen gaat achteruit en ook met dat van Nadja blijkt iets aan de hand. Zij probeert met alle macht het ‘jaar waarin ze alles kwijtraakte’ uit haar gedachten te bannen. Als lezer voel je dat er iets gruwelijks is gebeurd en dat ergens, gaandeweg in de roman langzaam wordt beschreven en onthuld.

Vanaf het begin speelt er iets sprookjesachtigs mee in het verhaal: tussen het kleinvee op het erf is ook een sprekende raaf. En er is dreiging, zoals de trein, die ’s nachts door de bossen raast. Nadja’s leven en relatie met Lev zijn, vanwege diens toenemend geheugenverlies, veranderd. De vrijwilligers zijn vertrokken, voorzieningen verdwenen, hun huis is verwaarloosd. Nog wel zijn er raadselachtige geluiden, die uit de lucht lijken te komen. Uiteindelijk zal Nadja de confrontatie met het verleden, haar verdrongen herinneringen onder ogen moeten zien. En het mysterieuze harde geluid, dat af en toe weerklinkt: de foon, ‘de achtergrondruis van het leven’.

Zondag 29 september 2019, 11.00 uur
Theehuis, Odapark, Merseloseweg 117 te Venray