Word nu seizoenpashouder
van Literair Café Venray!
Klik hier

Uitgelezen?! December 2014

‘Geef het Dictee terug aan de kijker, kopte De Telegraaf vorig jaar.’ Met deze woorden begon het Groot Dictee der Nederlandse Taal met als titel: ‘Tussen niemendalletje en blankebabybilletjesprivilege’.  De 25ste jubileumeditie werd samengesteld  door schrijver/dichter Bart Chabot. Hij reageerde hiermee op het dictee van vorig jaar geschreven door Kees van Kooten. Volgens Chabot zaten in dat dictee veel te veel moeilijke woorden en was geen touw aan het verhaal vast te knopen. Hij  beloofde een niet te moeilijk dictee, met een begrijpelijke verhaallijn, geschikt voor heel Nederland.

In de media lichtte Chabot een klein tipje van de sluier op over hoe hij te werk was gegaan bij het samenstellen van het dictee. Hij had de Dikke van Dale gebruikt als een Ali Babagrot. ‘Ik heb de drie delen op hun rug op de grond gelegd en dan telkens open laten vallen. Dan keek ik waar ik op uitkwam. Zo heb ik een aantal mooie woorden voor in het dictee gevonden.’ Chabot wist bijna zeker dat er één woord in zijn dictee zat waarvan hij verwachtte dat niemand dat goed zou spellen. Het klonk als: brohm, brahm of brauwm. Dat woord gebruikte hij in de zevende zin van het dictee: ‘Sla de Dikke willekeurig open en ontdek de geheimenissen van de brougham, een gesloten rijtuig voor twee personen getrokken door één paard….’ Slechts één deelnemer kende het woord brougham uit de boeken van Cohan Doyle. Sherlock Holmes reed in zo’n koetsje, meldde de Volkskrant daags daarna. Hoewel Chabot een niet te moeilijke tekst in het vooruitzicht had gesteld maakten de 65 deelnemers aan het televisiedictee samen 1.538 fouten, dat is gemiddeld 23 fouten per deelnemer.

Voor heel veel mensen is foutief spellen een bron van ergernis, het belemmert immers de  leesbaarheid van een tekst. Ik vindt met –dt bijvoorbeeld, kan echt niet. Of kroketten met twee –k’s is gewoon storend. Foutloos spellen is daarom de normaalste zaak voor  iedereen die met taal bezig is. De Belgische schrijver, Margot Vanderstraeten,  vraagt zich in een opiniërend artikel af of iedereen die foutloos spelt ook taalgevoelig of –taalbewust is?  (Volkskrant,

17-12-2014) Waar het haar primair om gaat, is plezier in taal. Onderwijs waarin taalvaardigheid alleen maar bestaat uit louter aandacht voor spelling leidt volgens haar tot taalarmoede en doodt het plezier dat bezig zijn met taal met zich meebrengt. Vandaar dat ze naast het televisiedictee een pleidooi houdt voor een nog groter taalfeest op radio en televisie in de vorm van bijvoorbeeld een taalquiz. Literair Café Venray viert zondag 25 januari 2015 haar taalfeest ter gelegenheid van de feestelijke uitreiking van de prijzen van de schrijfwedstrijd Raadselige Roos.